halo

halo I {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. n ndm {{/stl_8}}{{stl_7}}'rozgłos nadany mało istotnej sprawie; niepotrzebne zamieszanie wokół czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Zrobił z tego halo, jakby to było coś nadzwyczajnego. Spóźniłem się pięć minut do pracy, a szef zrobił z tego halo. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}\ {{stl_20}}

{{/stl_20}}halo II {{/stl_13}}{{stl_8}}wykrz. {{/stl_8}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'zawołanie zwracające uwagę osoby, do której jest kierowane, sygnalizujące chęć powiedzenia czegoś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Halo! Proszę pani! Halo, proszę poczekać! Zgubił pan parasol. {{/stl_10}}{{stl_20}}

{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wyraz używany do nawiązania kontaktu słuchowego, zasygnalizowania gotowości do słuchania; używany najczęściej w rozmowach telefonicznych': {{/stl_7}}{{stl_10}}Halo, kto mówi? Halo, słucham. <ang.>{{/stl_10}}{{stl_18}}ZOB. {{/stl_18}}{{stl_10}}wielkie halo {{/stl_10}}